ROCZNICE WRZEŚNIA
Może jednak warto pamiętać o niektórych wydarzeniach z historii Nasze Ojczyzny?
Wpis ten jest z opóźnieniem, gdyż był nieplanowany. Jednak zmobilizowany zostałem ostatnio wypowiedziami, że dość już tych rocznic, nikogo to już nie interesuje, m.in. byłego pedagoga (wychowawcy?). Moim skromnym zdaniem, są to praktycznie jedyne okazje, aby uzupełnić wiedzę, a może uświadomić sobie, iż Naród Polski doświadczył dni chwały, ale i tragedii. Czy należy wykluczyć, że komuś zależy, aby odciąć nas od korzeni, skłócić i podzielić, a przecież wspólna historia może nas łączyć. Dlatego chciałbym dzisiaj przypomnieć o niektórych rocznicach: „Podpisanie porozumień sierpniowych”, „ 30 rocznica powstania Solidarności Walczącej”, „ Rocznica napaści przez Niemcy (nie tylko nazistów), oraz Związek Radziecki”, „ 70 rocznica powstania Narodowych Sił Zbrojnych”, „73 Rocznica powstania Polskiego Państwa Podziemnego”, „ Rocznica śmierci Ks. Skargi”
Sierpień 1980 r.
Tradycyjnie w pierwszą niedzielę września w kościele p.w. Piotra i Pawła odprawiona została Msza Św. za członków Solidarności i ich rodziny.
W 32 rocznicę przypomnijmy niektóre postulaty:
Gdańsk, dnia 16 VIII 1980 r. Międzyzakładowy Komitet Strajkowy
Międzyzakładowy Komitet Strajkowy reprezentuje również załogi zakładów pracy i instytucji, których funkcjonowanie jest niezbędne społecznie. Komitet ów ma na celu doprowadzić do rozmów, które spełnią oczekiwania strajkujących załóg. Jednym z pierwszych warunków rozpoczęcia rozmów jest odblokowanie wszystkich telefonów.
Żądania strajkujących załóg reprezentowanych przez Międzyzakładowy Komitet Strajkowy są następujące:
1. Akceptacja niezależnych od partii i pracodawców wolnych związków zawodowych, wynikająca z ratyfikowanej przez PRL Konwencji nr 87 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej wolności związkowych.
2. Zagwarantowanie prawa do strajku oraz bezpieczeństwa strajkującym i osobom wspomagającym.
3. Przestrzegać zagwarantowaną w Konstytucji PRL wolność słowa, druku, publikacji, a tym samym nie represjonować niezależnych wydawnictw oraz udostępnić środki masowego przekazu dla przedstawicieli wszystkich wyznań.
4. a) przywrócić do poprzednich praw: – ludzi zwolnionych z pracy po strajkach w 1970 i 1976 r., – studentów wydalonych z uczelni za przekonania,
b) zwolnić wszystkich więźniów politycznych (w tym Edmunda Zadrożyńskiego, Jana Kozłowskiego, Marka Kozłowskiego),
c) znieść represje za przekonania.
5. Podać w środkach masowego przekazu informację o utworzeniu Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego oraz publikować jego żądania.
6. Podjąć realne działania mające na celu wyprowadzenie kraju z sytuacji kryzysowej poprzez:
a) podawanie do publicznej wiadomości pełnej informacji o sytuacji społeczno-gospodarczej,
b) umożliwienie wszystkim środowiskom i warstwom społecznym uczestniczenie w dyskusji nad programem reform.
7. Wypłacić wszystkim pracownikom biorącym udział w strajku wynagrodzenie za okres strajku jak za urlop wypoczynkowy z funduszu CRZZ.
8. Podnieść wynagrodzenie zasadnicze każdego pracownika o 2000 zł na miesiąc jako rekompensatę dotychczasowego wzrostu cen.
9. Zagwarantować automatyczny wzrost płac równolegle do wzrostu cen i spadku wartości pieniądza.
10. Realizować pełne zaopatrzenie rynku wewnętrznego w artykuły żywnościowe, a eksportować tylko i wyłącznie nadwyżki.
11. Wprowadzić na mięso i przetwory kartki – bony żywnościowe (do czasu opanowania sytuacji na rynku).
12. Znieść ceny komercyjne i sprzedaż za dewizy w tzw. eksporcie wewnętrznym.
13. Wprowadzić zasady doboru kadry kierowniczej na zasadach kwalifikacji, a nie przynależności partyjnej, oraz znieść przywileje MO, SB i aparatu partyjnego poprzez: zrównanie zasiłków rodzinnych, zlikwidowanie specjalnej sprzedaży itp.
14. Obniżyć wiek emerytalny dla kobiet do 50 lat, a dla mężczyzn do lat 55 lub [zaliczyć] przepracowanie w PRL 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn bez względu na wiek.
15. Zrównać renty i emerytury starego portfela do poziomu aktualnie wypłacanych.
16. Poprawić warunki pracy służby zdrowia, co zapewni pełną opiekę medyczną osobom pracującym.
17. Zapewnić odpowiednią ilość miejsc w żłobkach i przedszkolach dla dzieci kobiet pracujących.
18. Wprowadzić urlop macierzyński płatny przez okres trzech lat na wychowanie dziecka.
19. Skrócić czas oczekiwania na mieszkanie.
20. Podnieść diety z 40 zł do 100 zł i dodatek za rozłąkę.
21. Wprowadzić wszystkie soboty wolne od pracy. Pracownikom w ruchu ciągłym i systemie 4-brygadowym – brak wolnych sobót zrekompensować zwiększonym wymiarem urlopu wypoczynkowego lub innymi płatnymi dniami wolnymi od pracy.
Tradycyjnie w pierwszą niedzielę września w kościele p.w. Piotra i Pawła odprawiona została Msza Św. za członków Solidarności i ich rodziny.
W 32 rocznicę przypomnijmy niektóre postulaty:
Gdańsk, dnia 16 VIII 1980 r. Międzyzakładowy Komitet Strajkowy
Międzyzakładowy Komitet Strajkowy reprezentuje również załogi zakładów pracy i instytucji, których funkcjonowanie jest niezbędne społecznie. Komitet ów ma na celu doprowadzić do rozmów, które spełnią oczekiwania strajkujących załóg. Jednym z pierwszych warunków rozpoczęcia rozmów jest odblokowanie wszystkich telefonów.
Żądania strajkujących załóg reprezentowanych przez Międzyzakładowy Komitet Strajkowy są następujące:
1. Akceptacja niezależnych od partii i pracodawców wolnych związków zawodowych, wynikająca z ratyfikowanej przez PRL Konwencji nr 87 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej wolności związkowych.
2. Zagwarantowanie prawa do strajku oraz bezpieczeństwa strajkującym i osobom wspomagającym.
3. Przestrzegać zagwarantowaną w Konstytucji PRL wolność słowa, druku, publikacji, a tym samym nie represjonować niezależnych wydawnictw oraz udostępnić środki masowego przekazu dla przedstawicieli wszystkich wyznań.
4. a) przywrócić do poprzednich praw: – ludzi zwolnionych z pracy po strajkach w 1970 i 1976 r., – studentów wydalonych z uczelni za przekonania,
b) zwolnić wszystkich więźniów politycznych (w tym Edmunda Zadrożyńskiego, Jana Kozłowskiego, Marka Kozłowskiego),
c) znieść represje za przekonania.
5. Podać w środkach masowego przekazu informację o utworzeniu Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego oraz publikować jego żądania.
6. Podjąć realne działania mające na celu wyprowadzenie kraju z sytuacji kryzysowej poprzez:
a) podawanie do publicznej wiadomości pełnej informacji o sytuacji społeczno-gospodarczej,
b) umożliwienie wszystkim środowiskom i warstwom społecznym uczestniczenie w dyskusji nad programem reform.
7. Wypłacić wszystkim pracownikom biorącym udział w strajku wynagrodzenie za okres strajku jak za urlop wypoczynkowy z funduszu CRZZ.
8. Podnieść wynagrodzenie zasadnicze każdego pracownika o 2000 zł na miesiąc jako rekompensatę dotychczasowego wzrostu cen.
9. Zagwarantować automatyczny wzrost płac równolegle do wzrostu cen i spadku wartości pieniądza.
10. Realizować pełne zaopatrzenie rynku wewnętrznego w artykuły żywnościowe, a eksportować tylko i wyłącznie nadwyżki.
11. Wprowadzić na mięso i przetwory kartki – bony żywnościowe (do czasu opanowania sytuacji na rynku).
12. Znieść ceny komercyjne i sprzedaż za dewizy w tzw. eksporcie wewnętrznym.
13. Wprowadzić zasady doboru kadry kierowniczej na zasadach kwalifikacji, a nie przynależności partyjnej, oraz znieść przywileje MO, SB i aparatu partyjnego poprzez: zrównanie zasiłków rodzinnych, zlikwidowanie specjalnej sprzedaży itp.
14. Obniżyć wiek emerytalny dla kobiet do 50 lat, a dla mężczyzn do lat 55 lub [zaliczyć] przepracowanie w PRL 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn bez względu na wiek.
15. Zrównać renty i emerytury starego portfela do poziomu aktualnie wypłacanych.
16. Poprawić warunki pracy służby zdrowia, co zapewni pełną opiekę medyczną osobom pracującym.
17. Zapewnić odpowiednią ilość miejsc w żłobkach i przedszkolach dla dzieci kobiet pracujących.
18. Wprowadzić urlop macierzyński płatny przez okres trzech lat na wychowanie dziecka.
19. Skrócić czas oczekiwania na mieszkanie.
20. Podnieść diety z 40 zł do 100 zł i dodatek za rozłąkę.
21. Wprowadzić wszystkie soboty wolne od pracy. Pracownikom w ruchu ciągłym i systemie 4-brygadowym – brak wolnych sobót zrekompensować zwiększonym wymiarem urlopu wypoczynkowego lub innymi płatnymi dniami wolnymi od pracy.
Niech każdy odpowie sobie co zostało z ideałów i entuzjazmu tamtego okresu.
30 rocznica powstania Solidarności Walczącej.
( Działalność tej organizacji jest raczej mało znana, a szkoda. Może dlatego, że była bardziej radykalna).
Podziemna organizacja antykomunistyczna, powstała w Polsce w połowie roku 1982, założona i kierowana przez Kornela Morawieckiego. Solidarność Walcząca powstała na tle różnic wśród działaczy związku zawodowego ”Solidarność”, co do sposobu walki z komunistami po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego w 1981 r. Żądając niepodległości Polski i wolności dla narodów opanowanych przez komunizm, „SW” otwarcie odmawiała komunistom prawa do sprawowania władzy i przewidywała szybki upadek komunizmu. Pomawiana była o nadmierny radykalizm i brak realizmu, ale to właśnie jej przewidywania okazały się najbardziej trafne. Solidarność Walcząca skupiała ponad 2000 osób, miała kilkanaście oddziałów w całym kraju, oraz przedstawicieli za granicą . Organy kierownicze stanowili Przewodniczący, Rady i Komitet Wykonawczy. Głównymi formami walki były podziemna działalność wywiadowcza i informacyjna, nadawanie nielegalnych audycji radiowych, organizowanie protestów, demonstracji ulicznych i strajków. „Solidarność Walcząca” współpracowała z podziemnymi strukturami związku zawodowego „Solidarność” i często pomagała im w sprawach technicznych. W skuteczności „Solidarności Walczącej” pomagał własny wywiad oparty na nasłuchu radiostacji służb bezpieczeństwa. Druga połowa lat 80 to aktywne wspieranie ruchów wolnościowych w Europie Wschodniej i na terenie Związku Radzieckiego. Emisariusze organizacji docierali do Łotwy, Litwy, Estonii, Ukrainy, a także do Gruzji, Kazachstanu, Mołdawii, Armenii, dzieląc się doświadczeniami, udzielając fachowej pomocy, przemycając ulotki, zakazane wydawnictwa (drukowane m.in. w języku rosyjskim, czeskim, węgierskim, ukraińskim), oraz sprzęt drukarski i elektroniczny.
http://www.ipn.gov.pl/portal/pl/345/5230/?poz=2
( Działalność tej organizacji jest raczej mało znana, a szkoda. Może dlatego, że była bardziej radykalna).
Podziemna organizacja antykomunistyczna, powstała w Polsce w połowie roku 1982, założona i kierowana przez Kornela Morawieckiego. Solidarność Walcząca powstała na tle różnic wśród działaczy związku zawodowego ”Solidarność”, co do sposobu walki z komunistami po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego w 1981 r. Żądając niepodległości Polski i wolności dla narodów opanowanych przez komunizm, „SW” otwarcie odmawiała komunistom prawa do sprawowania władzy i przewidywała szybki upadek komunizmu. Pomawiana była o nadmierny radykalizm i brak realizmu, ale to właśnie jej przewidywania okazały się najbardziej trafne. Solidarność Walcząca skupiała ponad 2000 osób, miała kilkanaście oddziałów w całym kraju, oraz przedstawicieli za granicą . Organy kierownicze stanowili Przewodniczący, Rady i Komitet Wykonawczy. Głównymi formami walki były podziemna działalność wywiadowcza i informacyjna, nadawanie nielegalnych audycji radiowych, organizowanie protestów, demonstracji ulicznych i strajków. „Solidarność Walcząca” współpracowała z podziemnymi strukturami związku zawodowego „Solidarność” i często pomagała im w sprawach technicznych. W skuteczności „Solidarności Walczącej” pomagał własny wywiad oparty na nasłuchu radiostacji służb bezpieczeństwa. Druga połowa lat 80 to aktywne wspieranie ruchów wolnościowych w Europie Wschodniej i na terenie Związku Radzieckiego. Emisariusze organizacji docierali do Łotwy, Litwy, Estonii, Ukrainy, a także do Gruzji, Kazachstanu, Mołdawii, Armenii, dzieląc się doświadczeniami, udzielając fachowej pomocy, przemycając ulotki, zakazane wydawnictwa (drukowane m.in. w języku rosyjskim, czeskim, węgierskim, ukraińskim), oraz sprzęt drukarski i elektroniczny.
http://www.ipn.gov.pl/portal/pl/345/5230/?poz=2
Tekst (rota) przysięgi „Solidarności Walczącej”:
„Wobec Boga i Ojczyzny przysięgam walczyć o wolną i niepodległą Rzeczpospolitą Solidarną, poświęcać swe siły, czas – a jeśli zajdzie potrzeba – swe życie dla zbudowania takiej Polski. Przysięgam walczyć o solidarność między ludźmi i narodami. Przysięgam rozwijać idee naszego Ruchu nie zdradzić go i sumiennie spełniać powierzone mi w nim zadania.”
Osoby wstępujące do organizacji składały tę przysięgę w obecności dwóch jej zaprzysiężonych członków. Odbywało się to, mimo konspiracyjnych warunków, w uroczysty sposób. Solidarność Walcząca była jedyną organizacją podziemną stosującą przysięgę.
Wielu działaczy SW, w tym nawet najwyższego szczebla, przysięgi jednak nigdy nie złożyło. Obiekcje natury moralnej i innej były przez władze organizacji szanowane.
Z okazji 30 rocznicy powstania Solidarności Walczącej odbyła się między innymi konferencja, na której wystapili Wachtang Dzabiradze, Aleksandr Rusiecki), Estonia (Valeri Kalabugin, Lagle Parek, Kalle Jürgenson, Trivimi Velliste), Kornel Morawiecki, Andrzej Myc, Wojciech Myślecki, Andrzej Kisielewicz, Włodzimierz Strzemiński, Roman Zwiercan, przedstawiciele Polaków na Białorusi, Valery Bujval, Siarhiej Papkou,Gruzja Tarieł Gwiniaszwili Litwa Leonardas Vilkas, Adas Jakubauskas, Saulius Pečeliūnas, Andrius Tučkus, Tadas Vyšniauskas, Genovaitė Šakalienė,Ukraina Oles Shevchenko, Ali Khamzin, Snaver Kadyrov, Shevket Kaibullaiev, Shevket Kaibullaiev, Rosja (Podrabinek Alexander)
GOŚCIE SPECJALNI KONFERENCJI:
Władimir Bukowski – Anglia/ Rosja, Natalia Gorbaniewska – Francja/ Rosja, Mustafa Dżemilew – Krym/Ukraina, Sergei Kowalew – Rosja, Ludmiła Aleksiejewa – Rosja, Stanisław Szuszkiewicz – Białoruś
Petruska Sustrowa – Czechy, Petr Blazek – Czechy.
Niestety posiadam zdjęcia jedynie z 20 i 25 rocznicy powstania Solidarności Walczącej. Obchody 25 rocznicy odbyły się w dniach 14 – 15 czerwca 2007 r w Warszawie , a 16-17 czerwca we Wrocławiu.
Informacja na stronie IPN http://www.ipn.gov.pl/portal/pl/2/5218/
„Wobec Boga i Ojczyzny przysięgam walczyć o wolną i niepodległą Rzeczpospolitą Solidarną, poświęcać swe siły, czas – a jeśli zajdzie potrzeba – swe życie dla zbudowania takiej Polski. Przysięgam walczyć o solidarność między ludźmi i narodami. Przysięgam rozwijać idee naszego Ruchu nie zdradzić go i sumiennie spełniać powierzone mi w nim zadania.”
Osoby wstępujące do organizacji składały tę przysięgę w obecności dwóch jej zaprzysiężonych członków. Odbywało się to, mimo konspiracyjnych warunków, w uroczysty sposób. Solidarność Walcząca była jedyną organizacją podziemną stosującą przysięgę.
Wielu działaczy SW, w tym nawet najwyższego szczebla, przysięgi jednak nigdy nie złożyło. Obiekcje natury moralnej i innej były przez władze organizacji szanowane.
Z okazji 30 rocznicy powstania Solidarności Walczącej odbyła się między innymi konferencja, na której wystapili Wachtang Dzabiradze, Aleksandr Rusiecki), Estonia (Valeri Kalabugin, Lagle Parek, Kalle Jürgenson, Trivimi Velliste), Kornel Morawiecki, Andrzej Myc, Wojciech Myślecki, Andrzej Kisielewicz, Włodzimierz Strzemiński, Roman Zwiercan, przedstawiciele Polaków na Białorusi, Valery Bujval, Siarhiej Papkou,Gruzja Tarieł Gwiniaszwili Litwa Leonardas Vilkas, Adas Jakubauskas, Saulius Pečeliūnas, Andrius Tučkus, Tadas Vyšniauskas, Genovaitė Šakalienė,Ukraina Oles Shevchenko, Ali Khamzin, Snaver Kadyrov, Shevket Kaibullaiev, Shevket Kaibullaiev, Rosja (Podrabinek Alexander)
GOŚCIE SPECJALNI KONFERENCJI:
Władimir Bukowski – Anglia/ Rosja, Natalia Gorbaniewska – Francja/ Rosja, Mustafa Dżemilew – Krym/Ukraina, Sergei Kowalew – Rosja, Ludmiła Aleksiejewa – Rosja, Stanisław Szuszkiewicz – Białoruś
Petruska Sustrowa – Czechy, Petr Blazek – Czechy.
Niestety posiadam zdjęcia jedynie z 20 i 25 rocznicy powstania Solidarności Walczącej. Obchody 25 rocznicy odbyły się w dniach 14 – 15 czerwca 2007 r w Warszawie , a 16-17 czerwca we Wrocławiu.
Informacja na stronie IPN http://www.ipn.gov.pl/portal/pl/2/5218/
1 i 17 września to rocznice napadu na Polskę przez Niemcy i Związek Radziecki (rocznica wybuchu II wojny światowej).
Wiedza o II Wojnie Światowej jest ogólnie znana. Chociaż ostatnio ogranicza się do ustaleń, czy zaczęła się od Wielunia czy od Westerplatte. Jednak może warto przypomnieć, zwłaszcza w związku z rosnącymi roszczeniami pewnych środowisk w Niemczech, w których zjazdach uczestniczy Kanclerz Merkel.
II Wojnę Światową rozpoczęły Niemcy (nie tylko naziści) oraz Związek Radziecki (nie tylko Stalin) – dwa mocarstwa ze stolicami w Berlinie i Moskwie. Należy uświadomić, iż nie było nazistowskich obozów koncentracyjnych w Polsce, a były to niemieckie obozy koncentracyjne na terenie okupowanej Polski (za propagowanie pierwszej wersji należy ścigać, tak jak się ściga za kwestionowanie holokaustu). W wyniku wojny Polska poniosła niesamowite zniszczenia. Straty materialne wyliczone przez Buro Odszkodowań Wojennych opublikowane w 1947 r wyniosły 49.2 miliarda dolarów wg wartości z roku 1938 co w przeliczeniu (1 dolar w 1939 to 16.3 dolara w 2012 r ) daje kwotę 800 miliardów obecnie. Ale jak wycenić straty w ludności. Przed wojną Polska posiadała ok. 35 milionów ludności (szacowano iż w roku 45 będzie liczyła 37 milionów), a spis z lutego 1946 r wykazał 24 miliony ludności (różnica to zabici i pozostali poza granicami). A jak wycenić kalectwa w wyniku działań wojennych? Jak wycenić straty w prawdziwych elitach narodu polskiego (profesorowie, naukowcy, lekarze itd., który w pierwszej kolejności mordowano w obozach koncentracyjnych czy w Katyniu)? Jak wycenić straty w dziełach sztuki zagrabionych i zniszczonych, w kulturze? Jak ocenić przerwanie szybko rozwijającej się gospodarki (tempo rozwoju przed wojną wynosiło 10 – 12 %)? Jak wycenić grabież maszyn i majątku już po 1945 r. (zwłaszcza z zachodniej Polski) przez okupanta, który pozostał do 1990 r. Po wojnie z Planu Marshalla skorzystały Niemcy a nie obioł on Polski (rezygnacja rządu Polski na polecenie Stalina). W związku tym pytanie: Czy gdyby nie II Wojna Światowa wywołana przez Niemcy (nie tylko nazistów) i Związek Radziecki to czy dzisiaj Polska byłaby „brzydką panną bez posagu”? Może Pan, który nie obawiał się Niemców w czasie wojny, tym bardziej teraz, jak będzie od nich odbierał następną nagrodę nie powinien mieć obawy...
Wiedza o II Wojnie Światowej jest ogólnie znana. Chociaż ostatnio ogranicza się do ustaleń, czy zaczęła się od Wielunia czy od Westerplatte. Jednak może warto przypomnieć, zwłaszcza w związku z rosnącymi roszczeniami pewnych środowisk w Niemczech, w których zjazdach uczestniczy Kanclerz Merkel.
II Wojnę Światową rozpoczęły Niemcy (nie tylko naziści) oraz Związek Radziecki (nie tylko Stalin) – dwa mocarstwa ze stolicami w Berlinie i Moskwie. Należy uświadomić, iż nie było nazistowskich obozów koncentracyjnych w Polsce, a były to niemieckie obozy koncentracyjne na terenie okupowanej Polski (za propagowanie pierwszej wersji należy ścigać, tak jak się ściga za kwestionowanie holokaustu). W wyniku wojny Polska poniosła niesamowite zniszczenia. Straty materialne wyliczone przez Buro Odszkodowań Wojennych opublikowane w 1947 r wyniosły 49.2 miliarda dolarów wg wartości z roku 1938 co w przeliczeniu (1 dolar w 1939 to 16.3 dolara w 2012 r ) daje kwotę 800 miliardów obecnie. Ale jak wycenić straty w ludności. Przed wojną Polska posiadała ok. 35 milionów ludności (szacowano iż w roku 45 będzie liczyła 37 milionów), a spis z lutego 1946 r wykazał 24 miliony ludności (różnica to zabici i pozostali poza granicami). A jak wycenić kalectwa w wyniku działań wojennych? Jak wycenić straty w prawdziwych elitach narodu polskiego (profesorowie, naukowcy, lekarze itd., który w pierwszej kolejności mordowano w obozach koncentracyjnych czy w Katyniu)? Jak wycenić straty w dziełach sztuki zagrabionych i zniszczonych, w kulturze? Jak ocenić przerwanie szybko rozwijającej się gospodarki (tempo rozwoju przed wojną wynosiło 10 – 12 %)? Jak wycenić grabież maszyn i majątku już po 1945 r. (zwłaszcza z zachodniej Polski) przez okupanta, który pozostał do 1990 r. Po wojnie z Planu Marshalla skorzystały Niemcy a nie obioł on Polski (rezygnacja rządu Polski na polecenie Stalina). W związku tym pytanie: Czy gdyby nie II Wojna Światowa wywołana przez Niemcy (nie tylko nazistów) i Związek Radziecki to czy dzisiaj Polska byłaby „brzydką panną bez posagu”? Może Pan, który nie obawiał się Niemców w czasie wojny, tym bardziej teraz, jak będzie od nich odbierał następną nagrodę nie powinien mieć obawy...
70 rocznica powstania Narodowych Sił Zbrojnych.
Narodowe Siły Zbrojne powstały formalnie 20 września 1942 r., tego dnia płk. Ignacego Oziewicza ps. "Czesław", wydał Rozkaz nr 1/42, w którym zawiadamiał o objęciu funkcji komendanta głównego NSZ.
Główne cele programowe NSZ zostały sformułowane w Deklaracji Narodowych Sił Zbrojnych z lutego 1943 r. Były nimi : walka o niepodległość Polski i jej odbudowę z granicą wschodnią sprzed 1939 (ustaloną na mocy traktatu ryskiego z 1921), a zachodnią na linii rzek Odry i Nysy Łużyckie, przebudowa systemu sprawowania władzy, decentralizacja organów administracji w celu rozwinięcia samorządów, wzmocnienie pozycji rodziny w społeczeństwie, a także edukacja oparta na katolickich zasadach etycznych, utworzenie tzw. Katolickiego Państwa Polskiego, armii narodowej do obrony wspólnoty narodowej przed totalizmami niemieckim i sowieckim, oraz ograniczona reforma rolna i oparcie gospodarki państwa na własności prywatnej. NSZ cechował zdecydowanie wrogi stosunek do podziemia komunistycznego.
Narodowe Siły Zbrojne powstały formalnie 20 września 1942 r., tego dnia płk. Ignacego Oziewicza ps. "Czesław", wydał Rozkaz nr 1/42, w którym zawiadamiał o objęciu funkcji komendanta głównego NSZ.
Główne cele programowe NSZ zostały sformułowane w Deklaracji Narodowych Sił Zbrojnych z lutego 1943 r. Były nimi : walka o niepodległość Polski i jej odbudowę z granicą wschodnią sprzed 1939 (ustaloną na mocy traktatu ryskiego z 1921), a zachodnią na linii rzek Odry i Nysy Łużyckie, przebudowa systemu sprawowania władzy, decentralizacja organów administracji w celu rozwinięcia samorządów, wzmocnienie pozycji rodziny w społeczeństwie, a także edukacja oparta na katolickich zasadach etycznych, utworzenie tzw. Katolickiego Państwa Polskiego, armii narodowej do obrony wspólnoty narodowej przed totalizmami niemieckim i sowieckim, oraz ograniczona reforma rolna i oparcie gospodarki państwa na własności prywatnej. NSZ cechował zdecydowanie wrogi stosunek do podziemia komunistycznego.
Polskie Państwo Podziemne – tajne struktury państwa polskiego, istniejące w czasie II wojny światowej, podlegające Rządowi RP na uchodźstwie
W nocy z 26 na 27 września 1939 roku powstała w oblężonej Warszawie Służba Zwycięstwu Polski (konspiracyjna organizacja wojskowa, mająca toczyć walkę przeciw okupantom). 13 listopada 1939 roku została przekształcona w Związek Walki Zbrojnej (ZWZ), podlegający Rządowi RP na uchodźstwie. W ten sposób zachowano ciągłość polityczno-wojskowej kontynuacji władz Rzeczypospolitej Polskiej i pośredni wpływ władz państwowych na sytuację w kraju. Generał Władysław Sikorski 14. 02. 1942 r przekształcił ZWZ w Armię Krajową (AK). Jej komendantem głównym został generał Stefan Rowecki. Utworzenie AK miało służyć scaleniu wszystkich grup wojskowych, podległych do tej pory różnym, podziemnym ugrupowaniom politycznym, w jedną organizację podległą rządowi RP na uchodźstwie.
.
27 września 1612 r. w Krakowie zmarł ks. Piotr Skarga - wybitny pisarz, jezuita, kaznodzieja nadworny Zygmunta III Wazy.
Ks. Skarga był czołowym przedstawicielem kontrreformacji w Polsce. W latach 1578-84 był pierwszym rektorem Akademii Wileńskiej. Słynął jako znakomity orator. W swoich kazaniach opowiadał się za ograniczeniem władzy Sejmu i zwiększeniem władzy królewskiej. Piętnował wady polskiej szlachty. Był przeciwnikiem przyjęcia przez Zygmunta III korony szwedzkiej.
Do historii przeszedł również za sprawą słynnego traktatu politycznego "Kazania sejmowe" - w którym występował przeciw wadom ustroju. Był również autorem "Żywotów świętych".
Ks. Skarga został pochowany w kościele św. Piotra i Pawła w Krakowie. Jego płyta grobowa znajduje się przed wielkim ołtarzem, a krypta została udostępniona dla zwiedzających.
W nocy z 26 na 27 września 1939 roku powstała w oblężonej Warszawie Służba Zwycięstwu Polski (konspiracyjna organizacja wojskowa, mająca toczyć walkę przeciw okupantom). 13 listopada 1939 roku została przekształcona w Związek Walki Zbrojnej (ZWZ), podlegający Rządowi RP na uchodźstwie. W ten sposób zachowano ciągłość polityczno-wojskowej kontynuacji władz Rzeczypospolitej Polskiej i pośredni wpływ władz państwowych na sytuację w kraju. Generał Władysław Sikorski 14. 02. 1942 r przekształcił ZWZ w Armię Krajową (AK). Jej komendantem głównym został generał Stefan Rowecki. Utworzenie AK miało służyć scaleniu wszystkich grup wojskowych, podległych do tej pory różnym, podziemnym ugrupowaniom politycznym, w jedną organizację podległą rządowi RP na uchodźstwie.
.
27 września 1612 r. w Krakowie zmarł ks. Piotr Skarga - wybitny pisarz, jezuita, kaznodzieja nadworny Zygmunta III Wazy.
Ks. Skarga był czołowym przedstawicielem kontrreformacji w Polsce. W latach 1578-84 był pierwszym rektorem Akademii Wileńskiej. Słynął jako znakomity orator. W swoich kazaniach opowiadał się za ograniczeniem władzy Sejmu i zwiększeniem władzy królewskiej. Piętnował wady polskiej szlachty. Był przeciwnikiem przyjęcia przez Zygmunta III korony szwedzkiej.
Do historii przeszedł również za sprawą słynnego traktatu politycznego "Kazania sejmowe" - w którym występował przeciw wadom ustroju. Był również autorem "Żywotów świętych".
Ks. Skarga został pochowany w kościele św. Piotra i Pawła w Krakowie. Jego płyta grobowa znajduje się przed wielkim ołtarzem, a krypta została udostępniona dla zwiedzających.
„Kto nie wyjdzie z domu, aby zło znaleźć i z oblicza ziemi wygładzić, do tego zło samo przyjdzie i stanie przed obliczem jego.”
Adam Mickiewicz
Adam Mickiewicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz